bu sabah sex tape/ kaset işi'ni izledim ve bayağı güldüm.
itirafsa itiraf.
tek sıkıntım cameron diaz'in jason segel'la aynı yaştaymış gibi yapması oldu. hani bir de bunların üniversite döneminde başlıyor film, odalarının kapısının önünden gerçekten üniversiteye gidebilecek yaşta kızlar, oğlanlar filan geçiyor, bize ayıp oluyor işte o esnada...
bu cuma vizyona giriyor, bence 'date night'ınızda (ya da belki kız arkadaşlarınızla) kesin gidin görün, siz de gülün.
arada lazım bunlardan (bkz. bad neighbours)
sonra işte geçenlerde bir wes anderson filmi varsa yeterince ilgi gösteremediğim, o budur deyip edindiğim the darjeeling limited'i izlemeye başladım.
başlarken ne yalan söyliyim, müzik olsun, görüntüler olsun, kendimi bir anderson parodisi içinde hissettim, bıyık altı güldüm. aa sonra ne göreyim, bill murray! onu bile unutmuşum! o derece...
şimdi hala izlemekteyim (live blogging, hello!) ve mutluyum.
size de arada eskilere dönüş yapmanızı öneririm.
annem de böyledir, kocam da öyle, bir şeyleri tekrar yapmaktan hoşlanmıyorlar. ben biraz daha romantiğim bu konularda sanırım.
mesela sırada stargate var. allahım ne kadar da çok severim stargate'i. hem james spader'ın henüz bir teyzeye dönüşmediği zamanlar onlar. (şimdilerde teyze gibi yanakları, köse ya bir de, canım ya) izleyip yazacağım, şimdi vaktinizi almiyim boşuna.
hadi çok öptüm.