amy adams, bradley cooper, jeremy renner, christian bale veğğğ jennifer lawrence |
özellikle de pazar akşamı altın kürelerde kaptığı ödüllerden sonra (en iyi film komedi/müzikal, amy adams en iyi kadın oyuncu, jennifer lawrence en iyi yardımcı kadın oyuncu) basın gösterimi katılımci sayısı açısından tam randımandı.
keşke ben de sevin okyay'ın yanına en öne otursaydım da ayaklarımı uzatsaydım dedim, sonra film boyunca doğru pozisyonu bulamayıp kendi kendimle itişip sıkışmaya ve biraz da kakışmaya devam ettim (huzursuz bacak sendromu + burkuk bilek)
bir şiir;
düzenbaz 138 dakika sürüyor.
daha kısa sürmesi onun elinde.
o bunu istemiyor.
aylardır yayınlanmakta olan onca klibi (featurette) artık ezberleyip film sırasında dudaklarımızı uydurmaya, bir çeşit karaoke yapmaya çalışırken beynimiz uyuşuyor ve olup biteni yeterince sorgulayamamaya başlıyoruz sanırım. yani yönetmenin istediği bu, senaryodaki kopukluklar belli olmasın diye.
film öyle süslü, öyle süslü ki asıl meseleden uzaklaşıyor.
birbirinden kopuk sekansları şahane kostüm, saç ve makyajlarla bağlamaya çalışmış david o russell. ve ben kuru temizleme dükkanının o arka odasına amy adams'dan önce girip kapıyı kitlemeyi, sonra da o kıyafetlerin hepsini aynı joey gibi üst üste giyip mekanı hızla terk etmeyi planlıyorum. adams'ın film boyunca giydiği, taktığı, sürdüğü her şeyi de istiyorum ayrıca. ama bu bambaşka bir konu. neyse...
filmde bazı sürprizler de var, bunlardan en önemlisi louis ck. diğerini söylemiyim de sürpriz olarak kalmaya devam etsin.
itiraf: bradley cooper'ın louis ck'yi taklit ettiği sahneye ben çok güldüm. ergen gibi güldüm.
siz de güleceksiniz. genel olarak, yüksek moralli bir film american hustle. ama 114. dakikada filan telefonunuza bir bakmak isteyebilirsiniz. çekinmeyin, hakkınız. sadece ışığının etrafınızdaki konsantrasyonu henüz bozulmamışları rahatsız etmemesine özen gösterin.
#oje kokla kokla, çiçek gibi ama çöp gibi de aynı zamanda |
live and let die, jennifer lawrence'ı karaoke'de görsünler, o çocuğu da yerim ayrıca.