festival itirafları / ht Hayat


Hani benimle sinemada karşılaşırsanız görmezden gelin demiştim ya festival başlamadan, gerek kalmadı. Çünkü araya gerçek hayat girdi. İstanbul'un baharı gibi hayalimsi bir şey oldu benim için hep İstanbul Film Festivali, ne zaman geldiği bilinmeyen, sonra bir anda da bitiveren... Geçen yıl sonunda yırtmayı başardığım o zarın içine bu sene yeniden hapsoldum. Dünyanın sonu tabii gelmedi, gelmiyor zaten öyle kolay kolay. Genelde yavaş yavaş kuruyor içiniz, sonra bir bakmışsınız bitmiş bir şeyler. Neyse. Durum aslında bu karanlık tasvirim kadar vahim değil, benim de keyfim yerinde, hayatın her anında bazı tercihler yapmamız gerekiyor, yapıyoruz. Bazen sinemaya bazen ofise bazen parkta arkadaşlarımızla buluşmaya bazen ailemizi görmeye bazen memlekete bazen bankaya bazen vergi dairesine gitmemiz gerekiyor. Ben bu aralar genelde ofis ve çevresinde bulunuyorum, bol bol lezzetli kahve yapan yer var o 'çevrede' diye de keyfim yerinde.