emmys 2015, intro.


ben emmy'leri hala izleyemeyedurayım, çünkü bayramdan önceki son çıkışta şu an hala ofisteyim, eminim de yalnız değilim, yumruk selamı, siz andy samberg'in şu açılış parodisine bir göz atın.




son birkaç seferdir olduğu gibi bu ödül gecesini de salim kafayla izleyeyim dedim.

kırmızı halı bitti, şovun ilk üç ödülü (komedi: en iyi yardımcı erkek oyuncu- tony hale-veep, en iyi yardımcı kadın oyuncu-allison janney-mom, en iyi senaryo - louis ck-louie) teslim edilsin diye bekledim ve yattım.

kendimi uyumaya zorladım, gözlerimi aynı bir kedi gibi kısarak saat 08:00'de çalan alarmımı duymazdan gelmek suretiyle 11:00'e kadar uyudum.

10:00'da ofiste olmam gerekiyordu.

maslak'a vardığımda saatlerimiz 12:00'yi gösteriyordu ki, ozalit denen, silik renkleri ve düşük baskı kalitesiyle o çirkin maket kopyanın 16:00'dan önce elimize geçmeyeceğini öğrendim.

kendimi diğer ozalitzede dergici arkadaşlarımla birlikte starbucks'a kapattım.
taşi kardi tehlikesini umursamadan iki tall americano'yu mideye indirdim.
ardından da balkabağı çorbası renkli bir mangolu içeçek tatlı niyetine.

saatlerimiz 19:30'u gösterirken ozalit geldi.

bildiğim tüm torrent sitelerini karış karış geziyor ve şovun torrentini hala bulamıyorum.

digitürk tekrar verecek mi ya da vereceği saatte ben evde olabilecek miyim gibi sorulara ise cevap aramıyorum henüz.

hayalim, eve gittiğimde oturup baştan sona şovu izlemek, izlerken de nacizhane duygularımı sizlerle paylaşmak, tabii bunlar hep nasip, kısmet.