obvious child'ı ne çok sevdiğimi beni tanıyanlar bilir. biriyle tanıştığımda ilk üç cümlemden biri mutlaka budur çünkü. şaka yapıyorum tabii ki o kadar da delirmedim henüz. ama hakkında şurda birkaç kelam ettiğim bu filmin ikincisi geliyor. yine komiklik yapmak istedim, filmin ikincisi filan değil, aynı ekibin yeni filmi. bu sefer 90'lardayız, landline dedikleri hücresel olmayan normal telefon. hani bir zamanlar, daha eve telsiz telefon bile alınmamışken, koridorda yerde oturup konuşurduk ya, onlardan. ya da birini aradığınızda annesi o kişiyi telefona çağırdığında ve o kişi telefona doğru gelmeye başladığında oturup o hışırtı ve çıtırtıları dinlerdik hani. heh işte o. bizim evde yok mesela artık ondan. neyse filmin kendisi tatlı görünüyor. meta score'u 68 olsa bile...
 |
| abbi quinn, edie falco ve jenny slate |