carell oyunu tersine döndürüyor, galifianakis ava gidip avlanıyor
kendimi çok fena kaybetmek üzereydim ki evet kaybettim, bunun üzerine bir 10 tane daha between two ferns izlemiş ve nostalji yapmış olabilrim ayrıca hafızam da öyle sandığım kadar kuvvetli değil yani etkisi ilk kez izlermişçesine sağlam. sanırım yeniden hastalanıyorum, yarın sabah için dileğim akmayan bir burunla uyanmak. bu akşam için de bir dileğim daha doğrusu planım var: netflix'te the politician binge edip yanında da mısır patlatmak. üzgünüm atilla, yine sensiz izliyorum ama ben ryan murphy'leri zaten hep yalnız izliyorum. bir şiir.
