bir süredir bazı filmler izliyorum ve sinsice bunları sizden gizliyorum.
ne biçim bir insan olduğumu ben de bilmiyorum.
yeni yıl dileklerim arasında bunu değiştirmek var mı, hiç sanmıyorum! nihahah! şakacı şirin...
mesela şu an şöyle iki kahkaha attırır belki diye başına oturmuş olduğum the watch isimli film var karşımda. hiç vakit kaybetmeyin: çok kötü. ev ahalisi olarak onun orada kendi kendisine bitmesine karar verdik. biz de işimize bakıyoruz arada.
the watch kadar olmasa da hayal kırıklığının böylesi' olarak adlandırılabilecek bir diğer çalışma da oliver stone'dan geldi: savages. ancak izleyebildik onu da, aylar oldu duruyor bir kenarda. haksız değilmişim ilgi göstermemekte, duyumlarım hiç iyi değillerdi hakkında da yazık günah bir film olmuş. zaten salma hayek'i hiç sevmem, peruğuyla hele aman, blake lively'nin de o memeleriyle gossip girl'den iki adım öteye gidebileceğine dair bir inancım yoktu hala da yok. benicio del toro yıllardır ezberlediği rolünü yapmış, yine de aralarında en iyi o sayılır, aaron taylor-johson amerikan aksanını kaçırmamak için kasıp duruyor, iki çok fena filmin (battleship, john carter) arkasından hala bizden ne istediğini anlamadığım taylor kitsch isimli delikanlı da aynı şekilde salınıyor. senaryo desen yok, bahsettiğim üzere oyunculuk desen o da yok, fazla kaslı ve nedense enine genişlemiş bronz bedenler ve bolca kan var. geçiniz.
bolca kan demişken bir de young doctor's notebook vardı elimizde, bitiriverdik. çok şahane olup hızla aktığından değil, dört bölümün her biri de birbirinden kısa olduğu için. bazı sahnelerin gerçekçiliği gözlerimizi ekrandan uzunca bir süre kaçırmamıza neden oldu, morfinman doktorumuzun hikayesini izlerken, hayatımızda iz bıraktı mı hayır... iyi para aldılar tahminim john hamm ile daniel radcliffe bu projeden, yoksa anlamsız. haydi şu mad men'in yayın tarihi bi' belli olsun.
olacakken olamayan, aynı josh radner'in how i met your mother'da canlandırdığı ted karakteri gibi bir film liberal arts. elizabeth olsen'le birlikte oynadıkları film uzun uzun dolaştı festivalleri biliyorsunuz, burada da bahsetmiştim. fena da değil izlemeyin demem, ama çok daha güzel olabilirdi, radnor frene fazla basmış, kendini bir bırakamamış, geri durmuş, derin nefesler almış, oysa ki ne gerek varmış bu onun ilk filmi değilmiş ki. muhtemelen de o yüzden. neyse bir bakın tadına siz de sonra konuşalım.
bu esnada dexterlar da bitirmeyi ihmal etmedim. son sezonu olduğunu sanarak ta son bölümle kadar gelip de öyle olmadığını anlayınca yaşadığım hayal kırıklığından bahsetmek dahi istemiyorum. tadında bırakmanın gücü diyorum, the wire, six feet under diyorum. kendinize bir çeki düzen verin diyorum, daha nereye kadar diyorum. bütün dünya duysun ben bir seri katilim diye mi bağırsın istiyorsunuz bu adam? çüş artık...
bir de the hour'u izlemeye başladık. newsroom'un nereden ilham aldığını merak ediyorsanız bbc yapımı bu şimdilik iki sezonu yayınlanmış diziye buyrun diyoruz. başrollerinde parfüm filminden hatırlayabileceğiniz ben whishaw ile canım officer mcnulty ve romola garai isimli daha önce görmüş olsam da yeni fark ettiğim bir kızın rol aldıkları dizi bizim evin ahalisini içine çekmiş görünüyor.